พออี้ชิงลุกขึ้นมานั่งแล้ว อี้ฟานก็ค่อยๆเลิกเสื้อยืดที่คนตัวเล็กส่วมใส่
เลิกขึ้นมาจนเห็นหน้าท้องขาว ยอดอกสีชมพูที่ตั้งชันเพราะสัมผัสกับอากาศหนาวเย็น
เมื่ออี้ฟานจัดการถอดเสื้อให้คนตัวเล็กเสร็จก็ก้มลงซุกไซ้ที่ลำคอขาว
ขบเม้มเป็นรอยรักสีจาง
“อ๊ะ พี่ฟ่าน”
เสียงครางกระเส่าของคนตัวเล็กทำให้อารมณ์ของอี้ฟานพุ่งขึ้นสูงเข้าไปอีก
“พี่รักอี้นะ”
อี้ฟานกระซิบบอกรักใกล้หูคนตัวเล็ก พร้อมดันคนตัวเล็กให้นอนลง
และขึ้นคร่อมทับ ริมฝีปากมอบจูบที่อ่อนหวานแต่แฝงไปด้วยความเร้าร้อน ร่างบางเผยอปากเพื่อกอบโดยอากาศและร่างหนาก็ถือโอกาสสอดลิ้นเข้าหยอกเย้าลิ้นของร่างบาง
“อื้อ” อี้ชิงทุบอกแกร่งเมื่อรู้สึกว่าหายใจไม่ทัน
และอี้ฟานก็ต้องจำยอมผละออกจากริมฝีปากบางที่ตอนนี้เริ่มเจ่อเพราะจูบที่ผ่านไปเมื่อซักครู่
อี้ชิงหอบได้อยู่ไม่นานก็มีความรู้สึกเย็นที่ขา
เมื่อเหลือบไปดูก็พบว่ากางเกงที่ใส่อยู่ได้กองอยู่ที่พื้นข้างเตียงแล้ว
“คนดีของพี่” พูดเสร็จ อี้ฟานก็ไม่รอช้ามอบจูบให้คนตัวเล็กทันที
แต่จูบนี้ต่างจากรอบแรก เพราะจูบนี้แฝงไปด้วยความเร้าร้อน
และความต้องการของคนทั้งคู่ อี้ชิงจูบตอบกลับพร้อมยอกล้อกับลิ้นหนาภายในโพลงปาก
อี้ฟานผละออกจากริมฝีปากปากมาที่ซอกคอขาว
ขบเม้นจบเป็นรอยรักไปทั่ว จูบไล้ริมฝีปากลงมาเลยจนถึงยอดอกสีสวยที่ต้องชันเพราะแรงอารมณ์ที่มีในตอนนี้
คนตัวเล็กครางเบาๆเพราะความเสียวซ่านที่คนที่สูงมอบให้
“พะ..พี่ .. ฟ่าน ไม่
ไม่ไหวแล้ว..” อี้ชิงถึงกับครางออกมาเมื่อคริสเริ่มใช้มือของเขากอบกุมกับแก่นกายเล็กของอี้ชิงพร้อมกับรูดขึ้นรูดลง
ไม่ทันที่อี้ชิงจะได้ปลดปล่อยอี้ฟานก็เริ่มใช้นิ้วของเขาสอดเข้าไปในช่องทางรักของอี้ชิงเพื่อเป็นการเบิกทางให้คนรักของเขาเจ็บน้อยลง
“อึก.. จะ เจ็บ” น้ำตาของอี้ชิงเริ่มไหลออกมาด้วยความเจ็บอี้ฟานจึงใช้ริมฝีปากของตัวเองลงไปซับน้ำตาเหล่านั้นอย่างแผ่วเบาพร้อมจูบที่กลุ่มผมและขมับของคนตัวเล็กให้ผ่อนคลาย
“อย่าเกร็งนะครับคนดี” อี้ฟานพูดอย่างแผ่วเบาพร้อมกับประกบจูบที่อ่อนโยนให้กับอี้ชิงหวังจะให้อี้ชิงได้ผ่อยคลายส่วนนิ้วของเขาก็ชักเข้าชักออกให้ช่องทางของอี้ชิงเริ่มจะคุ้นชิน
“อ๊ะ ตะ ตรงนั้น” นิ้วเรียวที่สอดเข้าไปกระแทกจนถึงจุดกระสัน
ร่างสูงจึงชักนิ้วออกมาแล้วค่อยๆสอดแท่งรักที่ใหญ่กว่าเข้าไปทางช่องรักที่ตอดรัดทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งสูงขึ้นไปอีก
อยากจะสอดเข้าไปให้สุด แต่เขาก็อยากถนุถนอมคนตัวเล็กไว้ไม่ให้เจ็บมาก
“อื้อ ... มัน .. มันแน่อ่ะพี่ฟ่าน ฮึก” น้ำตาที่หายไปแล้วกลับมาอีกครั้ง
อี้ฟานร้อนรนไม่รู้จะทำยังไง แต่ถ้าค้างไว้แบบนี้มันจะยิ่งไม่ดีต่อคนตัวเล็ก
เขาจึงจับขาเรียวของคนตัวเล็กพาดที่เอว และดันแก่นกายไปจนสุด
“อ๊ะ อ๊า.. ”
“ผ่อนคลายนะครับคนดี” อี้ฟานพูดพร้อมกับเริ่มขยับสะโพกอย่างช้าเพราะช่องทางของอี้ชิงที่รัดแก่นกายของเขาแน่น
อี้ฟานจึงใช้มือบีบเค้นสะโพกมนของอี้ชิง
“อ๊ะ
พี่ฟ่าน อ๊ะ อี้เสียว” เมื่อความเจ็บหายไปเปลี่ยนความเสียวซ่านมือบางก็จิกลงบนแผ่นหลังของอี้ฟานเพื่อระบายความเสียว
“ไปพร้อมกันนะครับ”
อี้ฟานพูดพร้อมกับเร่งความเร็วของสะโพก และกอบกุมแก่นกายของคนตัวเล็ก
พร้อมรูดขึ้นลงให้ไปถึงฝั่งฝันพร้อมกัน
“อ๊ะ .. อ๊ะ พี่..พี่ฟ่าน”
“พี่รักอี้นะครับ”
“อี้..อ๊ะ
ก็ .. ก็ รัก..อ๊ะ พี่ฟ่าน” พูดเสร็จทั้งสองก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาอี้ชิงปล่อยมันออกมาเปรอะเปรื้อนกับหน้าท้องอี้ฟานและมือของเขา
ส่วนอี้ฟานก็ปล่อยมันออกเต็มช่องทางรักของอี้ชิงจนมันล้นออกมา
...............................................
กลับไปอ่าน http://writer.dek-d.com/bonuscc/writer/view.php?id=1151434 เม้นด้วย ไม่เม้นตีตูด